Εκπαιδευτικοί, γονείς, κηδεμόνες, παιδιών με αναπηρία,..

Εκπαιδευτικοί, γονείς, κηδεμόνες, παιδιών με αναπηρία,

     Δε χρειάζεστε μεγάλα λόγια και τα γνωστά - καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθετε-, γιατί απλούστατα μόνον κάποιος που έχει ο ίδιος παιδί με αναπηρία μπορεί να σας καταλάβει. Μπορούμε όμως να καταθέσουμε πως χρειάζεστε βοήθεια, πως πρέπει να σας δοθεί, γιατί σας οφείλεται και γιατί η κοινωνία των δικαιωμάτων των ανθρώπων δεν μπορεί να μείνει απαθής απέναντι στους πιο άτυχους από εμάς.

     Μαζί με άλλους σαν κι εμένα θα προσπαθήσω να σας βρω και πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τρόπους να ανακουφιστείτε, εάν βρεθώ στο Κοινοβούλιο. Δεσμεύομαι γι’ αυτό.

     Πρέπει, φυσικά, να ανοίξουν και άλλα Παιδαγωγικά κέντρα Ειδικής Αγωγής. Ένα (στο Βόλο) ίσον κανένα. Πρέπει να επιμορφωθούν οι Εκπαιδευτές, να παρακολουθήσουν και μαθήματα παιδικής ψυχολογίας, ψυχολογίας αναπήρων, καλής εξοικείωσης και διαχείρησης λεπτής και αδρής κινητικότητας, μάρκετινγκ κλπ.

Πρέπει, οι διάφοροι σύλλογοι να συννενοηθούν να διεκδικούν ενωμένοι τα «όχι πάντα» αυτονόητα για τους μη μυημένους, βοηθήματα για τα παιδιά.

Πρέπει και είναι ευχής έργον, όλοι οι εκπαιδευτικοί γονείς τέτοιων παιδιών να γίνουν εκπαιδευτικοί σε μέρη κοντινά στα κέντρα υποδοχής παιδιών με αναπηρία.

Πρέπει, τα παιδιά να μπορούν να φτιάχνουν αντικείμενα προς πώληση για να ενισχύσουν λίγο και μόνα τους την αυτονομία τους.

     Δεν μας χρειάζονται διακηρύξεις καλών προθέσεων, αλλά άνθρωποι που έχουν ιδέες και προσπαθούν να τις κάνουν πράξεις, τη στιγμή που οι περισσότεροι προσπαθούν να βρούν ιδέες για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους.

Δεν χρειαζόμαστε ταριχευμένες ανταλλαγές και σπαταλημένα συμπεράσματα.

     Βαρεθήκαμε να βλέπουμε πολιτικούς να παραβιάζουν ανοιχτές πόρτες, να σερβίρουν με σοβαροφάνεια ογκώδεις ανακρίβειες και ανεξακρίβωτες βεβαιότητες. Έτσι εμφανίζονται οι κατεδαφιστικές απλουστεύσεις που υπηρετούν την κάθε της στειρότητα της γραφειοκρατικής πυραμίδας, υποβιβάζοντας την επικοινωνία στη διατύπωση πεπτικών ευεξιών.

     Εμείς ξέρουμε πως η αλληλεγγύη και η αλληλοκάλυψη είναι η μόνη εγγύηση επιβίωσης και προαγωγής του συνόλου.
Χρειαζόμαστε μόνον πίστη, ομοψυχία, μαχητικότητα, δουλειά.

     Μαζί μπορούμε και θα δώσουμε την ψυχή μας σ’ αυτό!

Μαρία Μήτσιου,                                                                                                                   Καθηγήτρια Ειδικής Φ. Αγωγής, MSc- PhD(c)                                                                                                             Υπ. Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας- Α’ Θεσσαλονίκης